Ağlama Yüreğim
Şu gurbet ayrılık verdi bu cana
Cananı gönlüme reva görmedi
Hicranla yaşamak zulüm insana
Vuslat diledikçe aman vermedi.
Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar
Gurbetin havası derman olmadı
Arayan dert buldu, çare bulmadı
Yaramı sarmaya halim kalmadı
Dertlerin hiç biri sona ermedi
Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar
Bu kalbi yok saydın, varın ne idi?
Yârden ayırmakla karın ne idi?
Bilmedim hicabın, arın ne idi?
Yüreğin merhamet hiç mi dermedi?
Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar.
Vicdanın önüne alıp serdin mi?
Sevenin ahını Hakka sordun mu?
Şu Yüce Divana varıp durdun mu?
Gurbet acı bilmez, insaf yormadı.
Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar.
Hoşoğlu, Mevla’dan aldı fermanı
Gurbetten kaç dedi, vermez dermanı
Merhamet taşımaz, yoktur imanı
Sevdayı pişirip aşkla karmadı.
Ağlama yüreğim yine gün doğar
Mevla’mın Rahmeti sana da yağar.
Mustafa Hoşoğlu
10.09.2024
Kayıt Tarihi : 10.9.2024 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Hoşoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/10/aglama-yuregim-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!