Ağlama yar Şiiri - Tuğba Gündüz

AĞLAMA YÂR

Ağlama yâr.
Daha maviler çizen çocukları izleyeceğiz
Yıldızları söküp
Taç yapacağım sana,
Hiç olmadık anda
Aydınlığa dönecek içindeki matem
Ağlama yâr.
Tek tek sileceğim acıları gözlerinden
Kâbuslarından, tebessüm ile
Uyandıracağım seni
Ağlama yâr.

Sen ağlarsan,
Gül bülbüle,
Aslı Kerem’ine, ben kendime küserim
Avuç içlerimde birikir gözyaşların
Kor gibi yakar ellerimi
Sen ağlarsan
Tövbe tutmaz günahlar.
Güneş ısıtmaz, güller açmaz
Sevdalar yarım ve acı biter.
Romanlar,
Sırtımda bir kambur olur
Yükleyemem heybeme hüzünlerini
Şafak gelmez karanlığıma
Üşüyen ellerim ısınmaz
Ağlama yâr…
Sen ağlarsan eğer
Bir bir kayar gökyüzünden yıldızlar
Hasretler incitir yürekleri
Zemheri ayaz düşer gecelere
Güneş ısıtmaz
Ölüm kokar bütün sokaklar…
Ben mutluluklar biriktirip
Bırakacağım avuçlarına
Sen ağlama yâr.
Daha maviler çizen çocukları izleyeceğiz
Toplayacağız gökyüzünden yıldızları
El ele yürüyeceğiz aşkın caddelerinde
Sevgi tohumları ekeceğiz
Sevmeyi bilmeyen yüreklere.
Sen ağlama yâr…
Ağlama…