Ağlama Türkiye'm Şiiri - Hande Ortay

Ağlama Türkiye'm

Kalbin sınırı dört duvar,
Yorgun düşüyor bedenler
Tıpkı kurşun ağırlığı gölgelerin ortasında...

Taşı toprağı altın,
Eşi benzeri yok dediler,
Türkiye’nin güzelliklerini, değerini bilin dediler,
Küçük umutlarını bırakıp 81 İl’e geldiler

Sorguya çekiliyor düşünceler
Sözcüklere sığınılıyor, gizleniyor
Yüzler ürkütülüyor her gece
Bir ışık aranılıyor gün ışığına

Korktu yağmalamaktan şehri aşk
Tüm güzelliğini bırakarak insanlara
Bütün sırları, acıları boğaza gömerek

Bir el diğer el ile dört duvar arasında
Gün ışığı vursa alna da kurtulunsa bu çelişkilen
Açılsa mavi kapılar, gülüşler sarıya bulansa
Sıyrılabilir mi bu dört duvar arasından?

Çelişkiler elleri bağlar,
Yüreğin gücü hissedilmez
Ve bir ses duyulur;
Sevinç, hüzünle birlikte anlamsız bir gülümseme belirlenir yüzde...

Çıkılır o dört duvar arasından
Ve geride o puslu iz kalır yürekte
Deli yürek coşar, akıl zihinden uçar ve yaşlar dökülür dizelere

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hande Ortay
16.07.2016 (İstanbul, Sarıyer) 21:56