Ağlama, tenha meleyim Şiiri - Şemsi Qoca

Derd indi sinende daş olub gedir,
Üreyin çırpınır, quş olub gedir.
Gözlerin doluban boşalıb gedir,
Ağlama, ey menim tenha meleyim.

Bir qelbisoyuğa yandığın besdi,
Sene yanmayana yanmaq ebesdi.
Bu nece sevgidi, nece hevesdi?
Ağlama, ey menim tenha meleyim.

Bextini qınama, feleyi söyme,
Feleyin qurduğu keleyi söyme.
Yağışı qarğıma, küleyi söyme
Ağlama, ey menim tenha meleyim.

Könlüne hemdemi, sirdaşı saxla.
Bextine atılan her daşı saxla.
Meni ağlamağa göz yaşı saxla,
Ağlama, ey menim tenha meleyim.