Ağlama sesleri duyuyorum kalbimin unutulmuş kôşesinde bir yerde, serde erkeklik olmasa oturup kapı eşiğine eşlik edeceğim, kimden geliyor bu ses çıkaramıyorum elimi uzatıyorum gôzlerinin nemini tutamıyorum, ayağı kırık at misali çaresizim kimbilir belkide ay kaybolmadan müsait bir anda kendimi vurabilirim.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 11.1.2024 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!