Ağlama Sen Anne… Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Ne diyelim
Kaderim buymuş anne
Oğlun Hüseyin yanmaz öldü diye
Bir haber duyarsanız
Sakın sen ağlama anne

Senden ayrı kalalı
Ben bu gençliğime
Bir türlü doymadım
Gitti gençlik elden anne
Gelmiyor bir daha geriye
Giden bu gençliğim anne
Olur ya bir gün öldüğümü duyarsan
Sakın mezarıma gelip ağlama anne
Yas tutup karalar bağlama
Dayanamam anne ağlamana
Kemiklerimi sızlatma benim anne

Bu genç yaşımda sana doymadan
Bu yalan dünyadan göçüp gidersem
Kardeşimin mezarının yanında
Bana bir mezar açın yanı başında
Derin olsun mezarım anne

Hasret kaldım ben kara kaşına
Huyu suyuna fidan boyuna
Gençliğine doymadan bu dünyada
Bizleri yalnız bırakan kardeşime
Hasret kalmışken ben ona
Hiç olmazsa kardeşim var yanı başımda
Sarılıp birlikte uyurum anne

Sen ağlayarak gelme anne
Mezarımın başına
Mezar taşıma sarılıp
Sakın ağlama anne

Dertlerimi yazıyorum
Mezar taşıma
Okursunuz anne mezar taşında
Bir dertli oğlum
Hüseyin yanmaz vardı dersin
Mezar taşına sarılıp sakın ağlama anne

Ağlama anne
Ciğer mi dayanır sana
Ağlayıp da ciğerimi dağlama
Bunca çektiğim acılar yetmez mi bana

Benim yaram derindir
Birde sen deşme yaramı
Sen bilmezsin içimdeki yarayı
Bu dünyada neler çektim neler
Bir gün olsun kimse sormadı
Bu dünya yalan dünya anne
Acı dolu hasret ve hüzün var
Ayrılık üzerine kurulmuş
Düzeni böyle bu dünyanın anne
Anlıma yazılan kader buysa
Bunu da çekerim ben anne…
Hüseyin yanmaz
14/12/2009