Ağlama öksüz çocuk........

Bir çocuk gördüm dün, bizim Yuvada,
Ağlıyordu camdan, yola bakmakta,
Bir derdi olmalı, dedim mutlaka,
Çevirdim yolumu, vardım yuvaya.

Sırtı pek olsa da, mutlu değildi,
Yuva sıcak ama, yaralı kalbi,
Bakıcı olur mu, öz anne gibi,
Sevgiye muhtaçtı,öksüz yavrular.

Sevgi, ilgi,şefkat, bekler kuzular,
Anne, baba sıcak, yuvayı özler,
Bir de sakın kızma, buna birader,
Yavru bunlar nolur,şefkatin göster.

Ağlıyorlar kalkıp, gece sessizce,
Rabbim benim anam,babamlar nerde,
Kaderim bu kalem, yazmış ezelde,
Sağlam iman aşı,versek gençlere.

Annemler olsaydı,elden tutsaydı,
Babam,annem bana, kucak açsaydı,
Hasta olunca da, hatrım sorsaydı,
Ne yapayım amca,kader böyleymiş.

Sevgi Evleri var, evlerin gibi,
Sokakta çocuklar, bekliyor sizi,
Top oynayın gezin,bir kardeş gibi,
En güzel okulda, yapın tahsili.

Bir sen mi sanırsın, çocuk sen gibi,
Suriye,Irak’taki, çocuk değil mi?
Bomba yağar her gün, tepeye bilki,
Üzülmek lazımdır,ona değil mi?

Bir tek sen misin ki, öksüz büyüyen,
Peygamberimiz as., öksüzdü hepten,
O’na sığın yalvar,gece gizliden,
Yeter sana Allah, Resul bilirsen.

Gör bak kader sana, neler gösterir,
Acılar biter bir gün, saadet gelir,
Mevlam en güzeli, sana da verir,
Torunun evladın, olacak yavrum.

Acılar hayatın, türlü cilvesi,
Sabreden dünyada,görür cenneti,
Sabırdır bizlere,cennet bineği,
Her şeyde nice sır, vardır be yavrum.

22.10.2012//KIRIKKALE