AĞLAMA OĞLUM
Ağlama oğlum!
Biliyorum ağır geldi sana bu veda!
Ben kaaaç kez, uğurladım canları,
Kaç kez, tren istasyonunda avuçlarımı sıktım!
Kaç kez, yüreğime yumruk attım vedalara, kaç kez!
Kaç gece ağladım hasretleri yastıklara, kaç kez!
Biliyorum oğlum!
Ellerimden tutmuş, gözlerini kaçırıyorsun!
Sırtında dünyayı sırtlandığın çantan,
Körpecik yüreğinde özlem,
Hem yürüyor, hem de gözündeki boşluklara takılıyorsun!
Dün ben ve çocukluğum bir olup, ağlamıştık vedalara!
Bugün sen oğlum, sen ağlıyorsun veda ya!
Avuçlarını sıkıp, yüreğine yumruk atıyorsun vedalara!
Sende ağlıyorsun, sende ağlıyorsun yastıklara!
Canına kurban, ağlama oğlum!
Bak ben alıştım yüreğimdeki hasret tokmaklara
Ve hala alışamadım yeni vedalara!
Sende alışacaksın hasretlere
Ve biliyorum ki sende alışamayacaksın vedalara!
Hiiişt ağlama can oğlum,
Hadi sil yüreğin gözlerini, can oğlum,
Canına kurban ağlama oğlum.
2002 Dilek EJDER (Not: eski soyadı FIRAT'TI)
Dilek FıratKayıt Tarihi : 5.3.2009 18:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HACİ TİMURTAŞ 2
Yüreğin dert görmesin.
TÜM YORUMLAR (15)