Ağlama Nehir Gözlüm Şiiri - Fahri Bulut

AĞLAMA NEHİR GÖZLÜM
Kirpiğin de yaş görsem, erim erim eririm,
Yüzün kederden solsa, uğruna can veririm.
Hasta,sayrı düşerim, dizlerinde ölürüm,
Dünya yasa bürünür, ağlama nehir gözlüm.
Bu can sana adaktır, gel yeter gönül sözlüm.

Baharla yağmur yağmaz, bütün çiçekler solar,
Yerküre tüm çölleşir, denizlere kum dolar.
Üzüntüden, kederden, dağlar saçını yolar,
Dünya yasa bürünür, ağlama nehir gözlüm.
Bu can sana adaktır, gel yeter gönül sözlüm.

Tut ki kardelen gibi, karın altından bittim,
Muradıma ermeden, daha göğ iken yittim.
Bu dünyayı sevmedim, ahrete göçtüm gittim,
Dünya yasa bürünür, ağlama nehir gözlüm.
Bu can sana adaktır, gel yeter gönül sözlüm.

Tek bir öpücük yeter, bal akan dudağından,
Senin için ölmeye hazır dinle bu candan.
Mevla seni yaratmış, Anzer denen o baldan,
Dünya yasa bürünür, ağlama nehir gözlüm.
Bu can sana adaktır, gel yeter gönül sözlüm.

Rızazade, ömrünü sana adak eyledi,
Azrail can isterse, önce beni al dedi.
Hasretliğin, özlemin yeter içimi yedi,
Dünya yasa bürünür, ağlama nehir gözlüm.
Bu can sana adaktır, gel yeter gönül sözlüm.
03 OCAK 2020
Fahri Bulut Rızazade