Ardında harebe olmuş yıkılmış bir insanlık.
Gökyüzüne yükselen "ah",diye sessiz, bir çığlık.
Lal olmuş sanki dili,kilitlenmiş hem sözleri.
Alnından süzülür teri,buğulanmış o gözleri.
Magtem düşmüş umduna,dokunmayın yıkmayın.
Ağlama sen sus küçüğüm,bulutlar ağlasın.
Kardelen bakışların,hiç sönmesin bir ömür gülsün.
Ufkunda yeniden güneş batmamak üzere doğsun
Cennet gözlüm yüreğini sen ferah tut üzülme.
Üzen üzülür küçüğüm,sen hayata dön küsme.
Gün gelir göz yaşında tüm kötülükler boğulur
Ürkek ve o titrek yüreğin mutluluk ile yorulur.
Matem düşmüş umuduna dokunmayın yıkmayın.
Ağlama sen sus küçüğüm bulutlar ağlasın.
Kardelen bakışların hiç sönmesin bir ömür gülsün.
Ufkunda yeniden güneş batmamak üzere doğsun
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!