Ağlama Küçüğüm Şiiri - Mikayil Güngüt

küçük dostuma sevgilerle....

ağlama küçüğüm
artık çok gec..
ben gözlerinden akan yaşa
kıyamazken ağlamana
hayat kıymış,hayat acımamış sana
harcamış ikimizi,
bitirmiş sevgimizi.
koralevler sönmüş.
buzdan duvarlar örülmüş-tükenmişiz..
bedenimizde ölmeyen acılar
gözlerimizde yağmur kaçağı yaşlar
ansızın kapımızı çalan
yüreksiz birsevdaya yenilmişiz..
acılardan bir şehir yükselmiş bedenimizde
altında ezilmişiz

ağlama küçüğüm
artık çok gec
gidişatı bozuk,pusulası yok
yolu yitik bir hayat bizimkisi.
ve yolun sonunda,
sonu olmayan
çift başlı birpatikada bitirmiş hayat bizi
tüm sevgileri yakmış
sığınacak kelimeleri çoktan tüketmişiz..
biz artık biz değiliz,
sen yok,ben yok,
bir yalanla yokolmuşuz ikimiz..
kaçkarların doruğundaki hiç erimeyen kar gibi
öyle bir buz tutmuşki yüreğimiz,
artık yüreğimizde hiç erimez
buz tutan bu öfke dolu sevgimiz..

ağlama küçüğüm
bak benide ağlatacaksın şimdi
oysa ben ağlamasını bilmem ve sevmem bilirsin
bulutlar çökelsede kirpiklerimde
gözyaşları dolansada gözlerimde
genede kuruturum gözyaşlarımı gözbebeklerimde..
ağlayamam
o yüzden,sende ağlama küçüğüm..sende ağlama
gözyaşlarını gitmişine harcama
dönüşü yok gidenin
artık çok gec