Ağlama Kadın 2 Şiiri - Servet Kaan Güldü

Seni sana anlatmak çok zor oldu aslında
Ne olur bir daha bakma öyle ıslak gözlerin ile bana
Elimden birşey gelmez de vururum kendimi duvarlara
Sil gözünden akan yaşları kadın , ağlamak yakışmıyor inan sana

Hayatın dayanılmaz acısını çekerken her gece, karanlıklarda bir başına
Her kadının bir gökyüzü vardır, hayallerini çizer bir bir oraya
Söylesene senin hangi hayalin yarım kaldı diye sorduğumda
Şu dünyada çekmediğim acı kalmadı diye mırıldandı uzaktan uzağa

Bir tek senin mi yüreğin kanadı, hayatın çemberinden bir tek sen mi geçtin
En ağır aşk acını,yarinden yarım kalmışlığı yüreğine sadece sen mi ekdin
Geceyi seviyorum diye kimse beni yalnız bilmesin
O uyurken her gece uzaklardan gelir üstünü örterdim ama bilmezdi bilmesin

Boş odalarda bağıra bağıra ağladım kimse duymadı feryadımı
Yürek yarası her şekilde kanatırmış ,bazende sadece izi kalırmış onu anladım
Sevdiğim kıymet bilmiyorsa vurun boynuma bir kılıç darbesi öldürün
Gözümdeki yaşlar yüreğime değdikçe canım çok yanıyor söndürün