Ağlama İstanbul Şiiri - Orhan Kutlu

Yağmurlu bir İstanbul sabahından
Sesleniyorum sana.
Bir kaç kelime geliyor
Gönlümden dilime.
Aşkımı anlatmaya çalıştıkça sana
İstanbul ağlıyor halime.

İstanbulun yükünü taşıyorum
Sanki asırladır omuzuma yüklenen.
Oysa ne aşklara şahit olmuş
Ne acılar yaşamıştır
Bir aşk biterken
Bir kaldırımın birinde
Diğeri çoktan başlamıştır.

Hoyrat ellerin zalimliğinde
Bir hayat kadını gibi
Günden güne erimektedir
Hala bütün zamparaların
Gözü üstünde olsada.
Umud etmektedir hala kurtulmayı
Her güzel kız gibi
Kalk gidiyoruz dese
Bir civan mert çıksada.

Yağmurlu bir İstanbul sabahından
Seslenirken sana
Ağlarken İstanbul
Bir kaç damla yaş indi gözlerime.
Sana mı Onamı ağlıyordum
Şaşırdım kaldım halime.

Ağlama ey yedi tepelim
Ağlama nazlı boğazlım
Çamlıcalım beykozlum adalım.
Seni izlemekte Otağtepede Fatih
Bir kez daha fetheder gerekirse
Bir güneş daha doğar samsundan
Güller açar memleketimde satıh satıh.