Bu hüzün bu kırgınlık,
Bu gözyaşlarını hoyratça salıverişin niye,
Asırlardır neleri taşımadın ki,
Şİmdi şikayetin kime.
Ahh ruhumun kenti,
Suskunluğu mu anla emi!
İsteme benden seni terketmemi.
Senden sonrası yok.
Tek sevgili.
Akşam geceye karışırken,
Kalabalık yanlızlığa alışırken,
İnsanlar ihanetle barışırken
SEN ağlama....
Bırak ben ağlayayım İSTANBUL.
İncinen yüreğime bakıp,
Bütün hasretleri bana bırakıp
Kederlerime keder katıp
Sen AĞLAMA,
Bırak ben ağlayayım İSTANBUL.
Kayıt Tarihi : 27.2.2009 09:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)