Ağlama Gül'üm! Şiiri - Hanifi Kara

AĞLAMA GÜL’ÜM!

Gönlüm râzı olmaz, o kara göze
Üzülme sen n’olur, ağlama Gül’üm!
Leylâ’m ol yak beni, köz düştü öze
Nâlân olan kalbim, dağlama Gül’üm!

Aşk yüzümden, lime lime yaralar
Ruh da ki, yarayı kimler saralar
Elemle karışık, onca karalar
Ellere uyup da, bağlama Gül’üm!

Seni görür görmez, kalbe düştü kor
Gel de o ânı sen, Kara’ya bir sor
Aşık olup, gönül gütmek ne de zor
Raks edip gönlünü, eğleme Gül’üm!

Zaman kısa diye, belki de evdim
Aklı baştan aldın, ben yine övdüm
Derdinle dertlendim, hem de çok sevdim
Ele o imkânı, sağlama Gül’üm!

Boş yere soldurma, o güzel teni
Evet; görür görmez, ben sevdim seni
Kara gözlüm n’olur, gel kırma beni
İçin için akta, çağlama Gül’üm…!
Ne olursun yeter, ağlama Gül’üm…!

Hanifi KARA