Mecnun gibi şu alemi dolaştım;
Eller duydu zalım, sen duymadın mı?
Yardan gelen her cefaya alıştım;
Ağlama gözüm, ağlamaya doymadın mı?
***Bırak giden gitsin bir hayrı yoktur.
***Ta ezelden zaten bağrım yanıktır.
***Ben de Allah kuluyum cana yazıktır;
***Ağlama gözüm, ağlamaya doymadın mı?
Gönül verdin halden bilmez cahile:
Giden gelmez, ağlaman nafile.
Çağlayıp da yorma beni boş yere;
Ağlama gözüm, ağlamaya doymadın mı?
***Kul Okyay-a cefası çok gelse de,
***Bülbül yaşamaz bil ki altın kafeste:
***Neye yarar çıkıp gelse son nefeste;
***Ağlama gözüm, ağlamaya doymadın mı?
Hanifi OKYAY 25.08.2009 / 21:30
Hanifi Okyay
Kayıt Tarihi : 5.8.2021 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!