Sus artık sus,
Akma ne olur, yandı tuzundan gözbebeklerim.
Işıl ışıl olmalıydın oysa.
Dünyaya pencere açmalıydım seninle.
Mutlu insan yüzlerinden kopyalanmalıydı mutluluğun ifadesi yüzüme.
Oysa sen, oysa sen hep ayrılık şiirleri okuyorsun,
Üşümüş çocuk ellerine bakıyorsun,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
