Ağlama Gönül Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Sus artık ağlama gönül sevdana
Kaybeden biz olduk eller kazandı
Mecnun gibi gitme kaçan Leylana
Umudun yeşermez mevsim hazandı

Kuruyan çeşmesin yolun başında
Yosunlar tutunmuş sabır taşında
Gelen yok aşkına çatma kaşında
Gönül kalbim kırık aryık usandı

Aşıklar el vurmuş sazın üstüne
Mecnun gezip durmuş tozun üstüne
Kerem aşkı koydu közün üstüne
Şu yalan dünyada neler yaşandı

Kaçtı o yar öyle acelesine
Sevdirdi kendini delicesine
Bakınma o aşkın penceresine
Diyorlar yar başka yere taşındı

İn gönül sevdanın yamaçlarından
Açılmaz çiçeğin ağaçlarından
Sana bir tel vermez yar saçlarından
Belki o hakkında yalan düşündü

Boş bırak ey gönül onun yerini
O da çok severmiş başka birini
Eğdi başımızı büktü belini
Ayrılık kılıncı giyip kuşandı