Yanağımda yastığımın izleri
İçimde yaşanmış yılların…
Dudaklarımda tuzlu yaşlar
O an aklıma küçüklüğüm geldi
“Anne neden deniz ağlamış? ”
-“Deniz ağlamamış yavrum,
Gökler ağlamış.”
Hep hüzünlenirim o zamandan beri
Gökyüzü ne zaman kararsa
İçimden ağlamak gelir
O hüzünlü bulutlarla
Hep sevinirim güneş geldiğinde
Dağılır hüzünlerim
İçim ısınır…
Ama hala denize giremem
Biliyorum bir gün tuzu bitecek denizlerin
Gökyüzü ağlamadığında,
Ve yanağımda hiç olmayacak yastık izleri…
Ağlama oldu mu gökyüzü?
Tarih:28/07/2006
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)