Ağlama ey dost Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ağlama ey dost, geceyi yorma,
Yıldızlar bilir, her dert sona erer.
Sessiz bir rüzgâr gibi sarar sabahlar,
Karanlık, ışığın habercisidir der.

Gözyaşın bir inci, düşmesin yere,
Her damlası bir dua göklerde.
Bulutlar dökerse acıyı gölüne,
Güneş yine doğar, döner özlere.

Ağlama, her fırtına diner sonunda,
Gökkuşağı çıkar yağmurla dostça.
Dikenler batar, kanar avuçlar,
Ama gül açar, hüzne meydan okurca.

Kalbin bir sığınak, umutla dolsun,
Keder denen yolda, sevgi yol bulsun.
Ağlama, hayatın şarkısı sürsün,
Her mısrada yeni bir bahar gülsün.