Ağlama Ey Çocuk Şiiri - Yunus Güngör

AĞLAMA EY ÇOCUK

aglama ey cocuk
yazık gozyaslarına yazık
akarken boncuk boncuk
al senın olsun vardı cebimdekı uc bes metelik
karnını doyur alda peynır zeytın ekmek
bellikı aglamana sebep aclık
zaten yuzun soluk
pantoln yırtık gezerken yalın ayak
ust bas yarı cıplak

belliki dılımızı bilmıyorsun
agzinda gezerken bır kac kelime arapcadan
bir ihtımal surıye ya da ıraktan
kactin ailenle ölmemek icin kursunlardan
ama be cocuk bu gidisle ölecen aclıktan
elim kolum baglı gelmıyor gucum baskaca acımaktan
ah elimde olsada imkan
butun cocukları kurtarmak isterdim
tum savaslardan aclıktan

artık aglama cocuk
doyurdun iste karnını bak
dıyosundur ıcınden haklı olarak
ya yarın nasil doyacak