Ağlama Duvarı Çığlığı Şiiri - Dursun Özd ...

ağlama duvarı çığlığı

ah! yeniden paylaşım savaşı başladığı-o andı
ay sallandı, cami ile kilise bombalandı, yandı
ütopyasız mazlumlar, kör ateşi kıyamet sandı

doğmadan ölen bebelerdi-duvarlar ağlamaz ki
yayılmacı-kafatasçı, faşist devlet terörü-imdat!
o ölüm tuzağı-ispiyoncu şıllık-sinsi kavata inat

o umut dergahı, kutsal hüseyin abdal çamşıhı
haham ve imamın fesi-kam ananın bitsin yası
kerem ile meryem ahı, yakılan isa’nın çarmıhı

kanayan türküler bozlağı, o kızıl karanfil dağı
ölümü ve acıyı kanıksayan yitik çocuklar çağı
vurulup düşen; ak güvercin çığlığı, tuzağı-ağı

barış kime gerek? savaş severler bitene dek
seherde ışığı dinlendiren, aksakal ulu derviş
sevgi ve barış herkese yeter, doyasıya seviş

‘filistin’e el sürülemez, ortadoğu emperyalizmden arınış’
kesilen iğde ağacına üzülen, ölen at için gözyaşı akıtış
kitlesel soykırıma uğrayan-mazlum yitik çocuklar için
umut cephesine koşan mustafa kemal izinde yarış
sesine ses katalım: ‘yurtta barış, dünyada barış!’

dursun özden