Ağlama duvarı Şiiri - Cemil İleri

Şu kurak toprakların ardında dert duvarı vardı.
Ağlama duvarı derdim oraya.
Gözlerimle gözlerini süzüp adını sayıklamıştım hani.

Yanında da dilek kuyusu.
Acı çekenlerin duvarda sıraya girdiği.
Bir dileği olanların da kuyuya indiği.
Umutsuz insanların bir araya geldiği.
Ve çoğu zaman eli boş çevrildiği yer...

Dert duvarından ayrılıp dilek kuyusuna yöneldim
Senin yanına.
Hayalin aksetti kuyunun üstüne gülümsedi bana.

Hani söz vermiştin başkası olmayacaktı.
Ne olursa olsun bu aşk yaşanacaktı.
İnandım sana yüreğim herkese kapanmıştı.
Büyülü sevdan her yanımı sarmıştı.

Bir rüyaydı sanki herşey büyülü gibiydi.
Yüreğim coşkun denizler gibi deliydi.
Bu aşkın şifresi sende gizliydi.
Ama güzel olan herşey gibi çok sürmedi.

Sonra kabusa döndü o güzel rüya.
Deli gibi inanmıştım sana güya.

Birden bıraktın elimi bitti dedin.
Buna mecburum elimde değil dedin.
Sen gözü yaşlı dilek kuyusuna yöneldin.
Bende zaten yaşlı olan gözlerimle.
Ağlama duvarındaki yerime geçtim.....