Üşüdüm.
Çatımdan damlayan nimet taneleri tuzlu gözyaşımı örtüyordu ağlama diyordu bana tanrı, rutubet ve soğuk içime işlemişti, cesedim aynı vücudun rengindeydi, ve rüyamda annemi görmüştüm, terliklerini giy diyordu annem, üşürsün hasta olursun ….
Güneş neredeyse yeniden kapanacaktı oysa yatarken söndürmüştüm ben,! ! !
Belli ki Azrail bu gece gene yatağımda sabahlamıştı,
Oysa hazırdım ben, güneşe bakmaya yüzüm yoktu artık her uyandığımda,
Gerçi güneş benim yüzüme ne zaman bakmıştı ki.
Kalkmalıydım artık tabutumdan, suratıma rüzgâr üfürüyordu,
Birden okul yıllarım gelmişti aklıma, annem dakikalarca başımda dikilir ‘hadi kalk geç kalacaksın gene, kahvaltın hazır’. Kapı aralığından sobanın üzerinde ki çaydanlığın buharı ve mis gibi tereyağın kokusu kaldırırdı beni ayağa ve annemin suratımdaki pamuk elleri.
Şimdi neden kalkayım, ilk bakışta belediye çöplüğünü andırıyordu odam. Ve kuşum, çözüldün herhalde ötüyorsun, e sen istedin kuzey manzaralı olsun diye penceremiz, buradanda Hollanda yı göremezsin ki be cici kuşum, ötme öyle, biliyorum özgür bıraksam seni, ya gidip bir serçeyle tartışacaksın ya da komşunun tekiriyle aldatacaksın beni, yav o Galatasaraylı sen Hollandalı anlaşamazsınızki, platonik be kardeşim senin özgürlük aşkın, yaşamın bana olan aşkından farksız. Haklısın be cici kuş sonunda belediye mezarlığı kazanacak maçı verelim gitsin evi belki temizlerler yazıp yazıp attığım paslı kirli şiirleri.
Birden evimde bir kadın hayaliyle çarptı yüreğim ve içim titredi kendime bir tokat attım yataktan hemen kalkıp soğuğu kendime ceza saydım ve attım kendimi sokaklara.
Ne kadar çok insan var, neden gülüyorlar? her şey çok mu güzel yoksa ben yaşaya bileceğim en güzel dünyayı mı yaşıyorum.
Ne güzel cıvıl cıvıl caddeler, elele tutuşmuş çiftler, çocuğundan bıkmış anneler, çift olmaya çalışan yakışıklı gençler ve ikinci şahıslar sarf ettikleri yakışıksız sözleri ve yazıktır bankları lüzumsuz işkâl eden gene lüzumsuz ay çekirdeği ziyan eden kentin kartlaşmış nineleri, vay be bunca şeyi hazmeden eski demiryolu caddesi bir benim adımlarım mı ağır geliyor kaldırımlara boğuyorsun beni.
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
guzellikler seni bulsun
:)
*** TAM PUAN *** + ANTOLOJIM
vay be bunca şeyi hazmeden eski demiryolu caddesi bir benim adımlarım mı ağır geliyor kaldırımlara boğuyorsun beni.
guzellikler seni bulsun
:)
*** TAM PUAN *** + ANTOLOJIM
vay be bunca şeyi hazmeden eski demiryolu caddesi bir benim adımlarım mı ağır geliyor kaldırımlara boğuyorsun beni.
guzellikler seni bulsun
:)
*** TAM PUAN *** + ANTOLOJIM
vay be bunca şeyi hazmeden eski demiryolu caddesi bir benim adımlarım mı ağır geliyor kaldırımlara boğuyorsun beni.
TÜM YORUMLAR (5)