Ağlama Deniz Gülü Şiiri - Selahattin Utkun

Hüzün
Dağlar gibi devrilip düşsede
Dudaklarının yamacına
Bükme sakın dudaklarını.

Yokluk
Bulut bulut insede
Gözlerinin dibine
Islatma sakın yanaklarını.

Kaldır başını hafiften
Çevir gözlerini yana
Sakın ha izin verme
Yağmurlara.

Tüp bitti diye
Ağlama deniz gülü
Sarı bir lale gibi
Bükme boynunu.
Öyle sessiz
Öyle masum durma ne olur.

Dahası
Dünde kömür bitmişti diye
Buğulanmasın gözlerin
Zülümkar dalgalar
Gelip deniz gözlerine vurmasın.

Sanki ağlamaya hazır gibisin
Tamam
İsyan et açlığına
Bu belalı günlere
Puslu sabahlara

Yinede ağlama olanlara.

Kapıya koysalarda seni
Kalbin ateşleride öpse hep
Felç olup düşsende
Ağlama ne olur.

Direnmelisin
Gülmelisin deniz gülü.