Ergin Günçe’ye
Bu çocuk bu hüzünle büyümez fazla
Ellerini ceplerindeki karanlıkta tutuyor, bir şeyler için hazır tutuyor
Arkalardan öne, nasıl bakıyor farkettin mi lunapark'a
Yağmurun en az yağdığı uygun köşeyi seçiyor
Silahı yok, gerekmiyor da
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta