Sen,
ağlama çocuk..
Yüzün hep gülsün.
Gözyaşı yakışmıyor yüzüne...
Sen gül ki!
Dünya gülsün...
Sen,
ağlama çocuk..
Yüzün hep gülsün..
O mahzun duruş,
yakışmıyor çocukluğuna...
Sen gül ki!
Dünyayı çiçekler bürüsün...
Ağlama be!Çocuk...
Yüzün hep gülsün.
Bakma!öyle büyükler gibi..
Şiddet nedir?
Duymasın kulakların,
görmesin gözlerin...
İnadına!Yaşa çocukluğunu...
Gülen gözlerle bak dünyaya..
Sen!gülünce..
Unutulur belki SAVAŞLAR..
Ve..
İnsanlık!
İNSAN olduğunu hatırlar...
Ağlama be!Çocuk...
Yüzün hep gülsün...
Başını kaldır,
Bak gökyüzüne...
Ve..
Şöyle söyle!
- Şu yağmur bulutları ne diye var!
27/01/2019-ZİLE
Ali Orhan GÜNAYDIN
Ali Orhan Günaydın
Kayıt Tarihi : 27.1.2019 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yokluktan,yoksulluktan ve savaşlardan,çocukluğunu yaşayamadan büyümek zorunda kalan çocuklar...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!