Ağlama çocuk Şiiri - Ali Kamil

Ellerini uzat çocuk ağlama gözlerinden düşeyim
seni yaratan melek diye yarattı
gel
seni ayaklarından öpeyim

anlama çocuk
kaderinde anları yaşamak var
aynalarda vicdanlarını görmeyen
insanlığın yüzüne tükürmek var

vakte bakma çocuk zaman durmuş
ne kağıttan gemiler kaldı,ne rüzgar
harap kumdan kalelerin önünde
senin gibi çocuklar ağlar

ahir zaman çocuk ruhlar gözyaşlarına yükler umutları
eller yorgun,yürekler yorgun, vicdanlar suskun
tıpkı yaşadığın gibi
insanlarda maske,korktuğun her şey insanın içinde var

satma çocuk büyümenin karşılığında satma çocuk düşlerini
anıtlarınızı dikiyorum masumiyetini kaybeden dünyada ölen çocukların

ağlama çocuk kurban olayım sana ağlama
günahlarını ödüyorsunuz dünyanın gözlerinizden akan boyalı yaşlarla

//// ruhum heykel gibi parçalanıyor çocuk // duyanlar gülüyor sanıyor,ben sizinle ağlıyorum çocuk ////