Ağlama Çocuk Şiiri - Hamit Korken

Kim çekti pimini, boncuk gözlerin
Hüzünlü damlalar, şarapnel sanki
Yüreğimi vurdu, mahvi sözlerin
Kanım damarında, dondu inan ki!

Bu çocuk sokakta ne yer ne içer
Nerde yatar kalkar,kim ile düşer
Aklını başına al artık beşer
Bu dünya kimseye,kalmamış baki

Belli ki halinden, aç vede susuz
Zindan gecelerden, kalma uykusuz
Seni bu zülmete iten namussuz
İnsanlıktan yoksun, İblisin teki

Kadere sözümüz, geçmiyor anla!
Gerçek sahibine, sığın duanla
Bu günün izleri, geçer zamanla
Öyle an gelir ki, hak olur vaki

Öksüzün yetimin elinden tutan
Ecri cennet olsun, kabri gülistan
İnsana değerle, yücelir vatan
Silelim karayı, parlasın akı

Efkar havuzunu, doldurmadıkça
Vicdan kepçesini, daldırmadıkça
Bu cürmü ortadan, kaldırmadıkça
İçi boş testiyle, olunmaz saki

Hakkın rızasını, vazife bil ki
Kümese sahip çık, gözet yeter ki
Marifet ehlinde, budur telakki
Kapıyı boş bulup, girmesin tilki

Hangi nefs açlığa, zora dayanır
Dünya varı olsa, tanımaz sınır
Bir gün bu rüyadan, yoka uyanır
Kapanır kapılar, yüzüne bil ki!