Ağlama çocuğum........

Bir çocuk tanırdım,bizim sınıfta,
Öksüz yavru açtı,hep ağlamakta,
Elinde bir ekmek,yavan yemekte,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

Boşanmış aile,içler acısı,
Bir yanda çocukla, anne babası,
Nefretle büyütme,bu çocukları,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

Hayatta olmaz ki,daha büyük acı,
Annesiz babasız, yaşamak feci,
Dişi kuş anneler,yapar yuvayı,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

Üvey annesiyle, büyür yavrucak,
Açmaz evlat gibi, ona birkucak,
Sıcak ev olsa da,yanmıyor ocak,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

Güvenmez kendine, hiç evlenmesin,
Zihin engelliler, yuva kurmasın,
Ortada çocuklar, aciz kalmasın,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

Kavga gürültüyle, büyüyen evde,
Eşini mutlaka, döver ilerde,
Ondan doğan çocuk,hep tehlikede,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

Sevgiyi bırak da,iletişim yok,
Devamlı kavgalı,huzurlu gün yok,
Rahatsız beyinler, niye böyle çok,
Ağlama çocuğum,senin kaderin.

18.01.2012//KIRIKKALE