Ağlama Bingöl'üm Şiiri - Nesimi Keçelioğlu

Göz mü diktin üç beş yıkık yapıya?
Yutacaksan önce arşı yut deprem.
Anaları elzem diktin kapıya,
Demek senin merhametin kıt deprem.

Kim dokundu senin kanlı fayına?
Almıştın ya sen düşeni payına,
Kanlı girdin yine Mayıs ayına,
Dilerim ki sen betere bat deprem.

Bağrın yarıla da dibin görüne,
Katrelerin sürüm, sürüm sürüne,
Loş uykulu çocukların yerine,
Sende inip derinler de yat deprem.

Sen başlattın bu çığlığı kıyın'ı;
Yuttun köklü çınarların boyunu,
Kestin akan pınarların suyunu,
Sende inle, sıtmaları tut deprem.

Bingöl halkı yaslı yarada şimdi;
Çocukları öksüz arada şimdi;
Söyle hangi yörem sırada şimdi?
Yetsin zulmün, yetsin acın bit deprem.

Bolu, Düzce, Gölcük daha nereler,
Erzincan da kavuşmadı yareler,
Afyon, Dinar göz, göz oldu pareler,
Git ülkemden çekil haydi git deprem.

Ağlama Bingöl'üm, ağlama yeter,
Senin de bağında bülbüller öter,
Nesimi de yanar kor olur tüter,
N'olur sonun olsun gayrı yet deprem...

Nesimi KEÇELİOĞLU....03/05/2003