Ağlama Bebeğim Şiiri - Menekşe Gülay

Oturduğum yer de seni düşündüm dün gece.
Hayalin film şeridi gibi, gözümün önünde.
Ne sarılıştı o, düşecektim nerdeyse yere.
Sevdan içimdeydi kalbim ise, hep sen de.

Özlemler doldu doldu taştı artık bizler de
Seninle olmak seni yaşamak ne güzeldi o yer de.
Şu an bile, içim dopdolu seninleyim... seninle.
Gözlerinde kayboldum o sevdalı gözlerinde.

Rüyalarımın kralı oldun gözümü kapadığım hergün de.
Bazen güldük bazen de hüzünlendik ama sevgimizle.
Bak... yine seni düşünüyorum hayallerimin içinde.
Seni görmeden yaşayamam meftunum yeşil gözlerine.

Ağlama bebeğim, dayanmaz bu yürek sevdana..
Senin için dünyayı yakarım kalbim yalnız sana.
Ayrılıklar olmasa özlemler çoğalır mı söyle bana.
Aşklar böyle devam eder mi tüm bağımlılığıyla.

Güzel bir rüyaydı hiç uyanmak istemedim önceleri.
Sonra hayallerle karıştı... beni ben den aldı sanki.
Mercimek çorbası pişirmiştim sana, tuzluydu belki.
Ama içinde, aşkım gizliydi öyle değil mi.

Hayatta tek seninle yaşadım mutluluğu, özgürce.
Huzur ise, senin kollarındaydı tüm sevginle.
Dudaklarında ki ateş, bir başkaydı yandım işte.
Bu yangın nasıl sönecek ayrılık dolaşmasın peşimde.

Seni düşündüğümde gözlerimin yaşı akıyor bilinçsizce.
Yakında nehirler taşacak eğer bu ayrılık bitmezse.
Hep rüyalarımda mı görmeliyim seni, ümitsizce.
Aşkım, sevdam hep benimle ol bitsin sensizliğimde.

Ağlama bebeğim, bu ayrılık bitecek birgün inan bana.
Mutlu olacağız seninle hiç olmadığımız mutluluğumuzla.
Sevgin zaten içimde bitmeyen tükenmeyen lavlarla.
Hiçkimse erişemiyecek bizde ki bu aşka, sevdaya.