ŞİİRİN HİKAYESİ
Köyümüzde bir hasan dayı varmış... Fakir mi fakir, garip mi garip.
Hasan dayının bir tanede çocuğu varmış. Varı yoğu, bir tane tavuk ve birde horozmuş. Hanımı çocuğuna her gün tavuğun yumurtasını pişirip yediriyormuş... Gel gör ki günlerden bir gün tavuk ölmüş ve çocuklar yumurtasız kalmış.
Hasan dayı çaresiz.... Çocuk aç, hanımı ise perişanmış.
Başlamışlar ağlamaya çocuk her yumurta dedikçe ağlıyormuş Hasan dayı ve hanımı
Bu gerçek olayı Anasından dinleyen kozanoglu, kağıdı kalemi almış eline hep beraber okuyalım ;)
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
