Karanlık sanma ki ebede gider
Birgün güneş doğar ağlama anne
Geceyi yaradan gündüz de eder
Ağlayıp karalar bağlama anne
Bir yiğit yetişir imdadımıza
Melekler koşuşur feryadımıza
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
