Ağlama Anne Şiiri - Hikmetullah Yetkin

Uzaklardasın bugün annem…
Sana dokunamayacağım kadar uzak yerde…
Kokunu… Yüzünü hissedemeyeceğim kadar uzak…
Bugün, yine seni saklıyorum.
Senin adanı anıyorum her saniyemde
Zikir duvarında ağlıyorum senin için…
Sahilin mahsul mahsul bakan yüzüyle değil!
Dalgalı pınar başıyla seni bekliyorum.
Herkes hasret giderirken, ben ise;
Sadece sadece seni özlüyorum.
Güzel annem, neşemi dalgalara, nefretimi sakinliğine vurdum.
Perdelerde gizledim sessizliğini…
Yokluğunu açık çay bardağına bıraktım.
Bir gün bir gün… Tadına doymak için yarım bıraktığım hayallerim gibi…
Zifiri karanlıkta yetimin başını okşaması gibi bekliyorum seni annem.
Biliyorum… Bir gün geleceksin!
İşte o zaman, işte o zaman… Ben olmayacağım güzel annem.
Sakın resimlerime bakma annem.
Dokunma kirli toprağıma… Ağlatma güzel gözlerini…
Sadece sen sen üzülme annem.
Bir evlat değil. Tüm evlatların sana feda olsun.
Bak şimdi sensiz gidiyorum.
Gözyaşlarımı da kendimle götürüyorum.
Sen yeter ki üzülme annem.
Bu ara da güzel annem…
Hiç yaşatamadığımız anneler günün kutlu olsun.