Ölüm haberime sakın ağlama,
Türkülerde şiirlerde dildeyim anne.
Sazımı duvarda asılı koyma,
Benim gibi bir elde inlesin anne.
Bizi odamızda alıkoydular,
Polis ve askerler suskun kaldılar,
Allah’ın adına kundakladılar,
Yakıyorsa yaratan, utansın anne.
Helal kazancımıza haram mı kattık?
Hile mi, talan mı, vurgun mu yaptık?
Çıkar için vatan, namus mu sattık?
İnancımızdan dolayı vurdular anne.
Bayraklı, ezanlı nutuk atanlar,
Dini siyasete alet yapanlar,
Halkı uyutarak servet kapanlar,
Katlimize sebep oldular anne.
Pir Sultan’ı İki Temmuzda andık,
Halk için ağladık, halk için yandık,
Muaviye, Mülcem kimmiş anladık.
Semahlar coştukça, coşacak anne.
Kavruldu bedenler, kanımız akmaz,
“Ben insanım”,diyen insanı yakmaz,
Çığlıktan keyf alıp, seyrine bakmaz,
Yeniden doğdu Pir Sultan, anne.
Toplanmışlar kara yobaz sürüsü,
Vicdansız, merhametsiz her birisi
Yükseldi alevler yanar dağ gibi
Beni bulutlardan sorasın anne.
Orta çağ değil ki; yaptığı kalsın,
Bırakmam kimseyi öcümü alsın,
Sözümüz susmasın, sazımız çalsın,
Kuduz salyasınla geberir anne.
Ocak – 1994 - Duisburg -
İsmail Yılmaz ÇamşıkKayıt Tarihi : 26.2.2007 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sivas’ta Madımak otelinde katledilen şehitlerimizi unutamayız. 2 Temmuzda yüreğimizdeki sevgiyi, kardeşliği, hoşgörüyü, ozan, yazar, sanatkârla birlikte beyinlerdeki aydınlığı da yaktılar. Yakılanların içinde benim de yakınlarım vardı. Biri Ozan Mehmet Ali Karababa’nın kızı Gülsüm di. Şenliğe katılmadan birkaç hafta önce onu Ankara'da görmüştüm. Saz ve sözünü dinledim. Babası, nazlı kızını Sivas’a göndermek istemiyordu. Gülsün’le bir olduk. Babayı iknaya çalıştık. Baba Ankara'dan Sivas'a gidecek kafiye kızının katılmasına sonradan razı olmuş. Yurtdışına dönmüştüm. TRT den bu üzücü olayı duyunca ne derece üzüldüğümü sanıyorum şiirimden anlarsınız. Aradan aylar geçti. Gülsüm’ ün babası Mehmet Ali Karababa kahroluyordu. Saz çalarken gözyaşları sel olup akıyordu. Yüreği bu acıya fazla dayanamadı. Almanya’da 2 Temmuzu anma gecesinde saz çalarken kalp krizi geçirdi. Hastaneye kaldırıldı. Biraz iyileşince yurda döndü. Ankara’da öldü. Mezara elinde hiç bırakmadığı sazı ile birlikte gömüldü. Bu şiirimi Gülsüm’ ün ağzından annesine yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!