Dağ tepe düz olur, ovalar bitmez
Kaderim kötüdür, yüzüm hiç gülmez
Çektiğim dertleri, kimseler bilmez
Bir tek sen bilirsin, ağlama Anne
Yeterli derdim var, başka bulmasın
Hiç kimse derdime, ilaç olmasın
Hasta yatağımda, gelip görmesin
Bir tek sen gelirsin, ağlama Anne
Bana huzur verir, güzel nefesin
Çağırdım, derinden geliyor sesin
Bütün hayatı bana, veren sensin
Yanımda sen varsın, ağlama Anne
Bilemesin ki, emeğin çok bende
Ağlanır mı, ecel geldiği günde
Ana sevgisidir, her şeyden önde
Kıyamam ben sana, ağlama Anne
(1241) Eylül 2019
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 11.3.2020 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Midayet Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/11/aglama-anne-1241.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!