.I.
son belediye otobüsleri
soğuk yolcularıyla geçiyor önüümden
son muhebbetler
içiliyor
uzun ince şişebahçe
bardaklardan...
herkeste bir soğukluk
herkeste bir karamsarlık
konu hep açılıyor
hastalıktan ölümden...
ne ölmesi birader
sevgilimi öpeceğim ben daha
diyorken
toz kaçıyor gözüme
nemleniyor birden...
.II.
kırlarda ağlayan
yalnız bir bulut oluyorum
sonra
hiç dokunmamış gibi
seviyorum seni
sonra
kimsesiz
mendilsiz bir öksürük olup
yalnız gecede
ağlıyorum
teslim olmak üzere olan
duygulu bir Tamil gerillası gibi...
Kayıt Tarihi : 16.6.2012 21:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Yaşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/16/aglama-anlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!