Ağlama ANAM Şiiri - Mehmet Çiçek

Ağlama Anam
Kendimi asarsam
Bari sen ağlama arkamdan.
Giden gider aman…
Gözlerin dert görmesin.
Ellerinden duaların eksilmesin.
Oğlun gidecek yakında.
Bari sen ağlama anam.

Bilirim yüreğin yanacak.
Söndüremeyecek yaşların.
Ciğerlerin parçalanacak yokluğumdan.
Geçecek aman, alışırsın yokluğuma.
Bilirim ki güçlüsün anam.

Dünya dardı bana
Nimetler haramdı bana anam.
Yuttuğum her lokma günahtı bana.
Bilemezsin anam içimi.
Lakin hissedersin yüreğimi.

Felek yaktı zavallı yüreğimi.
Kırıldı hayallerim,
Boğuldu umutlarım
Yol aldığım denizin azabında.

Yıllar yaşlandı anam gözlerimde.
Son doğum günümdü aldığın pasta.
Kurudum susuz bir ağaç gibi anam.
Dallarım çöktü her adımımda.
Yapraklarım sarardı kirpiklerimde.

Şakaklarıma çoktan kar yağdı anam.
Göremedi sevgi seli gözlerin.
İyi ki görmedi anam.
Yaşarken öldüğümü bilmeni
İstemezdim anam istemezdim.

Akacak sana anam.
Karıncalar üşüşecek bedenime
Yıldızlar sönecek bu gece,
Bak gökyüzüne
Son defa orada olacağım anam.

Savaşı kaybettim anam,
Hançerle vurdu beni hayat.
Zehrini sapladı ciğerlerime.
İstemezdin böyle olmasını.
Sema kararsa da ufkunda anam
Dimdik ayakta olduğunu bileceğim.
Bilemem belki evlat acısını; ama
Sadece senin helalini isterim anam.

Senin dualarına ihtiyacım var.
Kur-an’ı eksik etme başımdan.
Hastaydım anam,
Yok, yere kahroluyordum.
Zalim her şey haramdı bana…

Yaşarken ölmüştüm
Sadece kalbim atıyordu.
Ruhum çoktan göç etmişti gideceği yere.
Bedenim kalmıştı fani dünyada.
O da kavuştu kara toprağa.
Gözlerim kara toprağımda.

Kardeşlerim sever miydi beni anam.
Vicdansız davrandım onlara,
Bencil davrandım anam.
Allah affeder miydi beni…
Sen kal sağlıcakla anam.
Hakkını helal et.
Elveda ANAM elveda…