Deryalar olmuş kara pusu,
Şaşırdım ben sağımı, solumu,
Ne tadı kaldı dilimin ne tuzu,
Halime bakıp da ağlama anam.
Aldı karagözlü beynimden şuuru,
Damarımda dolaşır aşkın acı suyu,
İnsana benzemez zalimin huyu,
Saçlarımı görüp de ağlama anam.
Gördüğüm her şeylerin önü buğu,
Bir tek zalimin gözleri duru,
Bağlamış ilaca giden yolumu,
Düşüşümü görüp de ağlama anam.
Naçar eylemiş elimi kolumu,
Bırakmamış zerre miktar umudu,
Kara urganlarla örmüş sonumu,
Sızışımı görüp de ağlama anam.
Ben tahta olmuşum, sözleri burgu.
Konmuş vefasıza gönül kuşu
Eritemedim kalbindeki buzu
Yangımı görüp de ağlama anam.
Aşk tarifsiz zehirmiş, bilmedim.
Gözler gördü de, gönül kör olmuş sezmedim
Yarını bekleye bekleye muradıma ermedim,
Bitişimi görüp de ağlama anam.
22.08.2008
Ender PehlivanKayıt Tarihi : 22.1.2008 20:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ender Pehlivan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/22/aglama-anam-28.jpg)
Yaradan sizinle birlik olsun. Sevgi ve saygılar...
oktay Çöteli-Elazığ
TÜM YORUMLAR (57)