Gök yarılır sen ağladıkça.
Akıtma! Yazıktır gözyaşlarına.
Oğlun şehittir, unutma!
Ağlama anam ağlama!
Soluklanınca seni düşünürdü.
“Anam” diye severdi gülü.
Uçtu gülün bir Cuma günü.
Ağlama anam ağlama!
Kurşunlar saldırdı üstüne.
Gökyüzü ağladı haline.
Sarıldı oğlun beyaz kefene.
Ağlama anam ağlama!
Fatih gibiydi savaşırken.
Peygamber gibiydi yaralı düşmana koşarken.
Seni hayal etti toprağa kavuşurken.
Ağlama anam ağlama!
Düşmez yere oğlunun bayrağı.
Gitmez ele oğlunun vatanı.
Kalana dek buranın son ocağı!
Ağlama anam ağlama!
Kayıt Tarihi : 16.6.2009 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!