Ağlama Ana Şiiri - Muratcan Arslaner

Elim de kalemim, dilim de hasret türküsü
Anletır dururlar Mehmetcik öyküsü,
Gelmiş buralardan bir garibin ölüsü,
Ben de ölürsem sakın sen, ağlama ana!

Bir oğlum var, nerde der dillerin?
Her gece yatağıma bakıp, ağlarmış gözlerin,
Burcu burcu hasretle kokar kınalı ellerin,
Ben ölürsem sakın sen, ağlama ana!

Hasret çeken binlerce, asker var bura da,
Borçlarını ödeyecekler onlar da vatan'a,
Herkes girecek bir gün, kara toprağa,
Ben de ölürsem sakın sen, ağlama ana!

Dert, keder, tasa hep bura da yaşanır,
Bir an hüzün dolar içim, gözden yaş boşanır
Hasreti, gurbeti herkes bura da öğrenir,
Ben öğrenemez ölürsem, ağlama ana!
(10.05.2001 Ş: 122)