AĞLAMA ANA
Bir oruç akşamı sizden uzakta
İftar açıyorum dua et bana
Bu garip,bu fakir sofra başında
Bir tascık çorbana hasretim Ana.
Bilmiyorum şimdi sen ne haldesin?
Belki sevinçlisin, belki de hazin
Belki de namazda ve duadasın
Beni de duanda unutma Ana.
Burada yalnızız, sizlerden ayrı
Yetimiz, öksüzüz, garibiz gayri
Hastamısın yoksa sıhhatli, sayri
Duamız sizinle bilesin Ana.
Garip Ethem der ki, bu gurbet elde
Yalnızlık acısı yanar sinemde
Sizlerden uzakta gurbet yerinde
Ölürsem ardımdan ağlama bana…
İbrahim Ethem KUNDAKCI
20.01.1992
Kayıt Tarihi : 5.9.2005 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!