Sıkıca sarılmış kollarıma
Feryatla ağlıyor
Dokuzunda bir çocuk
Ağlama yaktın yüreğimi çocuk
Bırak düşerim şimdi.
Nasıl dayanacak
Koca acıya küçük yüreğin
Seni nasıl avutayım
Taş değil ki yüreğim
Bak ben de küçüğüm
Ağladın,ağlattın
Anneciğini yolcularken
Neşeni onunla gömdün
Ferin o gün söndü
Bakma çocuk, bana öyle hüzünlü
Ağlarım şimdi
Sorma sebebini izah edemem ki
Kayıt Tarihi : 20.5.2007 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Annesini kaybeden bir öğrencime
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!