Bilsen seni ağlattığımda
İçimden nasıl ağladım
Öyle ağladım ki
İçimde akan damarlar taştı
Su yolu oldu
Sonra dere oldu
Sonrada nehir oldu
Deli gibi coştu, taştı
Yolunu şaştı dağıldı
iyi oldu
İçte kötü ne varsa götürdü
İyi olanın kökü sağlamdır,yine yeşerdi
Sende tutma ne olur içinde, akıt gitsin
Ama gözyaşlarınla yapma
En kolayı
Rüzgara bırak
o sevmediğini kuytu köşeye
sevdiğini kırlara çiçeklere götürür
En güzeli
Geceye bırak
o istemediğini kara bir örtüyle
istediğini mai ışıkla kaplasın
En doğrusu
Güneşe bırak
o esirgemeden sıcaklığını versin
kuruyan kurusun
yeşeren yeşersin
06.06.2005 İst
Tolga BayraktarKayıt Tarihi : 31.3.2006 16:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tolga Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/31/aglama-75.jpg)
Aydınlık ve sevgiyle...
bu güzel şiir güzele giden meşakatli yolu da gösteriyor.Yüreğinize sağlık.Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)