Salım musallaya indikten sonra
Akan göz yaşını silip ağlama
Cesedim toprağa konduktan sonra
Kabrimin başına gelip ağlama...
İmam gelip kefenimi biçerken
Helva yeyip,şerbeti mi içerken
Dost bildiğin bu dünyadan göçerken
Biçare yuvanda kalıp ağlama...
Kazanın altında yanar ateşi
Yıkanır cesedim akşam güneşi
Komşular der,gelsin evladı,eşi
O an dost olduğumu bilip ağlama...
Duyunca öldüğümü tanıyan ağlar
Yaslara bürünür gezdiğim dağlar
Kopar bu dünyayla aramdan bağlar
Feryatla sineni delip ağlama...
Arkadaşlar mezarımı kazarken
Ağ cesedim omuzlarda gezerken
Mezarın taşında Mahmut yazarken
Sakın mazimize dalıp ağlama...
1986-Aşık Mahmut ÇELİKGÜN.
Aşık Mahmut ÇelikgünKayıt Tarihi : 29.1.2007 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok dokunaklı bir şiirdi değerli Ozan, gönlüne sağlık, Allah uzun sağlıklı ömürler nasip etsin,
selam ve saygılarımla...
Değerli kalem saygılar selamlar
Söylenecek hiç bişey kalmamış...
Yürek konuşmuş kalem vurmuş...
Var olsun hep...
TÜM YORUMLAR (11)