Ağlama Şiiri - Zeki Cano

Ağlama gardaş, kurtuluş yolu açıldı.
Etrafa nurdan ziyalar saçıldı.
Üç beş tane satılmış hapise tıkıldı.
Gül, ağlama , inleme gardaş.

Seyran edip, şu alemi gezerim.
Seyran ederim, dağı, taşı ,suyu ormanı.
Seni görmeden tadını tatmak isterim.
Niçin ağlıyorsun , ağlama gardaş.

Anne kalbi,ılık göğsün var.
Düşmana karşı çıkılacak, mücahitin var.
Belasız , naçar, geçen günlerin mi var ?
Sabret gardaş, ağlama gardaş.

Beni göreceksin ta uzaklarda
Kuş gibi kanat çırparak geleceğim.
Gölgelerim düşecek, iman dolu göğsüne
Sezinleneceksin ağlama gardaş.

Ağlayana katıla katıla gülmedik.
Dertlerine ortak olup, derman aradık.
Görmeyeli birbirimize yad kaldık.
Yine görüşürüz , ağlama gardaş.

Hayatta nefret ederim, şöhretten şandan
Var mı? tek başka Bari Hüda'dan.
Ağlarım için için bilmem ne yandan.
Yanmamak için ağlarım , o kızıl narda.

Benden bezdiğinde bakacaksın
Günlerin çekilmesine
Biz gelsek, gönlünün kapısına
Kucak açar mısın? Ağlayan gardaş

Bir gün rüzgar beni sürüklerse
Bir bulut gibi , göğün yüzünde
Yüzen bir yaprak , akan suların üstünde
Görürsen , ağlama gardaş.

Ne aşığım , ne şairim , ne yazar
Bilmem ora yerde , var mı itiraz
Biz seni övdükçe, sen de ettin naz
Karaları çıkar, giy beyaz beyaz
Hakikat pınarın akar, ağlama gardaş.