Ağlama Şiiri - Nermin Gültekin

Niçin bu gözyaşları ayrılık çatmadan,
Nefretin mi olacağım ayrılık günü,
Ben gözyaşlarımı vedaya saklarken,
Söylediğin ayrılık şarkısı yüreğimi kanattı.
Seni benden alır dediğin İstanbul’a mı öfken,
Yoksa o sevgi bakışlı gözlerindeki yaşlarına mı,
Ağlama bir tanem bırak sileyim gözyaşlarını,
O yaşlar ki belki çocukluğundan kalan,
O yaşlarki boğazında düğümlenmiş,
O yaşlarki yıllarca içinde buz tutmuş,
O yaşlarki hep yüreğine akmış,
Ağlama bak bende ağlıyorum işte,
Yüreklerimiz ağlamakta birleşecekse,
Gözlerin gözlerime baksın ıslak ıslak,
Ağlayalım, ağlayalım,ağlayalım.
Gözyaşlarım gözyaşlarına karışsın,
Varsın sümüklerimiz bile aksın,
Hıçkırıklarımız duyulsun etraftan
Seven insan ağlarmış be gülüm,
Seven insan acı çekermiş be gülüm,
Tertemiz yüreğinde can buldum,
Beni girilmesi zor olan yüreğine koydun,
Sakla beni orada ölene kadar,
Yüreğin mezarım olsun.