ağlama gözünü sil kara gözlüm
ölmeyen kaldı mı dünya üstünde
her doğan ölecek a şirin sözlüm
ölmeyen kaldı mı dünya üstünde
hiç olmadık yerden sökün gelirler
mezarım başında dizin döverler
baş ucuma kara taşı dikerler
ölmeyen kaldı mı dünya üstünde
bir tek ben ölmüşüm dinle figanı
rahmeti kovarlar,seyret isyanı
sanki gelmemişti ölüm zamanı
ölmeyen kaldı mı dünya üstünde
dönde bir bak dolup taşan çevrene
birer birer çekip giden evrene
kurban olsun canım hakkın emrine
ölmeyen kaldı mı dünya üstünde
mehmet öldü deyu boyun büktüler
saçın başın yolup ağıt yaktılar
ilelebet beni yaşar sandılar
ölmeyen kaldı mı dünya üstünde
Kayıt Tarihi : 21.10.2010 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)