dalgalar daha sarmadan gözçukurlarını
titriyordu içindeki hıçkırıklar
bir kanat çırpmak ister gibi
gölgesindeydim ben yıldızların
düşüncelerimi düzene koyan
bir çerçeve içinde saklıydı zaman
ilerlerken amansız fırtınalar da
hiç kaçak bakışlar uğramadı
kalp duvarlarıma
ilk istasyon da inince
yüreğinin kıpırtıları
bir akasya gördüm gözlerinde
salkımları beyaz
renklerini kaybedince düşler
gökküşaği acılarla yontulur
ki..
yeniden güneşten hayat bulacaktır hücreleri
sessizce düşerken bir yağmur tanesi
gözlerine benzer bulutları
her titreşim derinliği kadar yankı bulur
yüreğimin duygu çıkmazların da
demlenecek gibi
ağlama sal son umut dalgalarını
yanaklarına değmeden nehirler
korkak yada cesur olmamışmıydık
hiç..
siyahımı seversiniz beyazımı,
sorarken
mevsimler..
2010...
Sema GüneşKayıt Tarihi : 7.2.2010 20:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!